A w życiu, jak to w życiu, różnie się podziało. Przez lata nie wracałam w „mój” Beskid. Teraz, po dłuższej przerwie, na nowo go odkrywam. Inaczej nieco patrzę, na co innego zwracam uwagę, co innego wyłapuję. Ale dalej czarują mnie te „kapuściane” góry, których piękno tkwi w dolinach, w opuszczeniu, ciszy, nostalgii po tym, co było i już nie wróci.
Beskid Barwinkowy z wielkanocnego wyjazdu nie będzie tylko Beskidem Niskim. Będzie też Pogórze, będą Bieszczady. Budzące się powoli do życia po zimowym zastoju, lekko tylko zazielenione. W czasie, gdy zauważa się każdy zielony listek i najmniejszy kwiatek. A tych było dużo. Szczególnie barwinków.
Na początek Szczawne, Rzepedka i Rzepedź: http://www.kuzniapodrozy.pl/beskid-nisk ... -szczawne/
)
Gdy nie ma przejezdnej drogi - nie robię problemu, idę pieszo. Jednak gdy do miejsc noclegowych prowadzi droga, którą niby da się podjechać autem - jak np. Lipowiec, Huta Polańska - to oczekiwałbym przyzwoitej jakości...
